امام حسن (ع) و برخی از وقایعی که بر ایشان گذشت
در پانزدهم رمضان سال سوم هجرت حسن بن علی (ع) اولین فرزند امیرالمومنین (ع) متولد شد. ایشان و امام حسین (ع) با اختلاف کمی از یکدیگر به دنیا آمدند. پیامبر گرامی اسلام آن دو را «سید شباب اهل جنه» می نامیدند و علاقه زیادی به این دو بزرگوار داشتند. ایشان مسلمانان را به دوستی و پیروی از امام حسن و حسین (ع) توصیه می فرمودند.
در پانزدهم رمضان سال سوم هجرت حسن بن علی (ع) اولین فرزند امیرالمومنین (ع) متولد شد. ایشان و امام حسین (ع) با اختلاف کمی از یکدیگر به دنیا آمدند. پیامبر گرامی اسلام آن دو را «سید شباب اهل جنه» می نامیدند و علاقه زیادی به این دو بزرگوار داشتند. ایشان مسلمانان را به دوستی و پیروی از امام حسن و حسین (ع) توصیه می فرمودند.
پیامبر اسلام همواره در روایاتشان، امام حسن و امام حسین علیهماالسلام را با هم مورد خطاب قرار می دادند. در یکی از خطابه هایشان می فرمایند: «حسن و حسین امام هستند، خواه قیام کنند یا بنشینند.» در تاریخ هم دو اتفاق تاریخی مهم «صلح امام حسن (ع)» و «واقعه عاشورا» با یکدیگر پیوندی ناگسستنی دارند.
امام حسن (ع) تا هفت سالگی محضر پیامبر اکرم را درک کرده بودند و جز صحابی ایشان محسوب می‌شوند. در دوران خلافت حضرت علی (ع)، امام حسن (ع) در جنگ جمل و صفین حضور داشتند و جمع‌آوری قوا از کوفه به عهده ایشان بود. ایشان تا سال ۴۰ هجری در خدمت پدر بزرگوارشان بودند. پس از شهادت حضرت علی (ع) امامت و خلافت ایشان آغاز شد و مردم کوفه و دیگر بلاد با ایشان بیعت کردند. دوران حکومت ایشان با اوج دوران فتنه هم زمان شده بودچراکه قدرت معاویه، نیرنگ خوارج و نفاق مردم به اوج خود رسیده بود. مدت حکومت ایشان شش ماه و سه روز به طول انجامید. گزارشات تاریخی این دوره بسیار آشفته و نظرات متفاوتی در این زمینه وجود دارد. امام حسن (ع) بعد از شش ماه حکومت در سال ۴۱ هجری با معاویه صلح و بیعت کردند و با برادرشان به مدینه بازگشتند. ایشان بعد از ده سال به دست جعده همسرشان و فرمان معاویه مسموم و شهید شدند.
